ماخونیک، شهر کوتوله ها

آیا میدانستید روستایی به نام ماخونیک در اطراف شهرستان بیرجند وجود دارد که همه ی مردمان آن قد کوتاه یا به اصطلاح رایج، آدم کوتوله هستند! زمانی که اولین غریبه ها وارد این روستای شدند، متوجه شدند که علاوه بر قد کوتاه مردم این روستا، سبک زندگی آنان نیز به دور از پیشرفت های تمدن امروزی و رایج است که، خود در حال حاضر در آن زندگی می کنند. اگر علاقه مند به شناختن روستای ماخونیک، روستای آدم کوتوله ها در ایران هستید،با ما همراه باشید.
این روستا تا مرز افغانستان تنها ۳۰ دقیقه فاصله دارد و مردمانش در اصل، افغانی هستند و در حدود ۳ قرن پیش به ایران وارد شده اند و در این روستا سکونت گزیده اند.

 

سبک زندگی مردم این روستاچگونه است؟

سبک زندگی آنها با تمامی روستاییانی که حداقل در ایران شناخته ایم بسیار متفاوت است و همین امر باعث شد که این روستا برای مدتی در صدر اخبار ایران و جهان قرار بگیرد. در بدو ورود به روستا، اولین چیزی که نظر شما را به خود جلب می کند، سبک ساخت متفاوت خانه های این روستا است. خانه هایی کوتاه با درب های ورودی کوتاه تر. به طوری که اگر کسی با میانگین قد عادی بخواهد وارد یکی از این خانه ها شود باید حتما کمر خود را بسیار خم کند. قد اهالی روستا، از متوسط ترین استاندارد قد در جهان هم، کوتاه تر است و این مسئله باعث شهرت مردم این روستا به آدم کوچولو ها، شده است.خصوصیت منحصر به فرد این روستا، وجود خانه هایی با سقف های کوتاه بوده و دلیل این موضوع هم که شاید اصلا آن را باور نکنید، وجود ساکنین کوتوله در روستای ماخونیک است. تمامی اهالی این روستا به طور کل کوتوله بوده و بلندترین فرد روستا، ۱ متر و ۴۰ سانت قد دارد و به اصطلاح عامیانه، به این روستا لی لی پوت نیز گفته می شود.معماری خانه های روستای ماخونیک، از هیچ گونه شکل هندسی خاصی پیروی نکرده و با این حال، باز هم معماری ویژه ای دارد، زیرا نصف خانه در زیر زمین ساخته شده تا در تابستان و زمستان از گزند گرما و سرما در امان باشد.

 

آداب و رسوم مردم این روستا خیلی جالب است!

ساکنان این روستا تا ۵۰ سال پیش بطور کل، چای نمی نوشیدند، شکار نکرده و گوشت نمی خوردند و همچنین اهالی روستای ماخونیک تا کنون سیگار نکشیده و نمیکشند.مردم ماخونیک این قبیل کارها را گناه می‌دانستند.

ورود تلویزیون به این روستا به معنای ورود شیطان بود و اهالی تا چند سال پیش به تلویزیون می‌گفتند شیطان. آن‌ها هرگز اجازه نمی‌دادند کودکان پای صفحه تلویزیون بنشینند و جادو شوند.[۵]

یکی از دلایلی که مردم این روستا هنوز به همان اندازه قبل هستند، ازدواج فامیلی و نوع تغذیه آنها بوده که اخیرا با تغییر نوع تغذیه و استفاده از قطره های دارویی، آنها کمی بلند تر شده اند.

آثار تاریخی آنها عبارتند از:

سنگ سیاه ماخونیک، بنای برج و قلعه، برج گل انجیر و منزل سرگردونی نادر مرده وجود دارد که به ارزش تاریخی و گردشگری این روستا افزوده و روزانه افراد بسیاری برای بازدید از این روستا به این منطقه سفر می کنند. روستای ماخونیک امروزه به عنوان یک روستای شگفت انگیز، هدف گردشگری بشمار می رود.

شغل مردم روستای خونیک دامداری است و در کنار آن به کشاورزی نیز مشغول هستند، علاوه بر این تعدادی از اهالی در معادن سنگ کار می‌کنند و تعدادی دیگر نیز قالیبافی می‌کنند و این صنعت از عمده صنایع دستی روستا به‌شمار می‌رود.

عمده محصولات کشاورزی منطقه شامل گندم، سیر، جو، شلغم، چغندر و زردک است و مردم این منطقه به میزان محدودی به کشت گوجه فرنگی، پیاز و زعفران نیز می‌پردازند.

کاشت محصولات باغی در روستا چندان به چشم نمی‌خورد و فقط تعدادی درختان عناب، توت، انجیر، انار، سیب، انگور و بادام در کنار جوی‌های آب و نزدیکی استخر کاشت شده‌است.

چگونه به روستای خونیک برویم؟

از پایتخت تا روستای «ماخونیک»، ۱۲۶۱ کیلومتر راه در پیش دارید و دو مسیر در پیش روی شماست؛ نخست آن که خود را به جاده ای که به مشهد منتهی می شود، برسانید. پس از سمنان، دامغان و شاهرود، به سبزوار خواهید رسید. در این شهر، به طرف جنوب آمده و اکنون، پس از عبور از شهرهای گناباد، بیرجند و طبس، به ماخونیک خواهید رسید.

مسیر دوم که البته ۸۲ کیلومتر بیشتر است، شما را از قم، کاشان، یزد، طبس، بیرجند و سربیشه به این روستا خواهد رساند. ماخونیک از بیرجند ۱۳۱ کیلومتر در جنوب شرق و از سربیشه ۶۴ کیلومتر در شرق خود فاصله دارد اما پایتخت نشینان بدون استراحت و احیانا شب مانی در یکی از شهرها چیزی حدود ۱۴ ساعت راه در پیش خواهند داشت.

همچنین هر روز از ساعت ۱۳:۳۰ تا ۱۸، هفت سرویس از تعاونی هشت پایانه مسافربری جنوب، عازم مرکز استان خراسان جنوبی می شود که بهای سوار شدن به آنها، ۳۳ هزار و ۵۰۰ و ۵۶ هزار و ۵۰۰ تومان است.

از سوی دیگر اگر می خواهید با قطار سفر کنید، این را بدانید که هیچ قطاری به بیرجند نمی رود. تنها راه این است که سوار قطارهای ۱۰۰هزار تومانی شوید که یک سه روز در میان، ساعت ۱۲:۲۰ از تهران حرکت و ۵ بامداد به طبس می رسند.

در ایستگاه راه آهن طبس هم، خودروهایی مستقرند که شما را به بیرجند که ۲۷۰ کیلومتر آن سوتر است، می رساند. طبیعتا، آسان ترین راه برای سفر به این روستا، هواپیما خواهد بود. برای رسیدن به فرودگاه بین المللی بیرجند، باید دست کم ۲۸۰ هزار و دست بالا ۴۹۰ هزار تومان بپردازید.